Ben je nog een beetje geil?
Ben je nog een beetje geil? vroeg hij
Hij vroeg op vrijdagmiddag aan de telefoon ‘of ik nog een beetje geil was’. Toen ik aangaf dat wij ons werk niet kunnen doen, omdat hij ons niet van de juiste input voorzag kreeg ik te horen ‘dat ik niet zo emotioneel’ moest reageren. Toen mijn medewerkers bijna huilend uit een online meeting met hem kwamen, beweerde hij dat er niets was gebeurd en het een prettig gesprek was.
Bovenstaande gebeurtenissen staan in willekeurige volgorde (ik ben begonnen met de ergste om je aandacht te trekken, je weet wel, marketing) en beschrijven de gang van zaken binnen mijn marketingbureau met een specifieke klant. Mijn team is betrokken en hecht en de dames in mijn team niet op hun mondje gevallen. Dat laatste ben ik zeker niet en toch zakten we dieper in een respectloos moeras van (vrouw)onvriendelijkheid. Mega bagger, want ik heb niet alleen mezelf, maar vooral mijn medewerker niet kunnen beschermen tegen hufterig, seksistisch gedrag. En als je dan bedenkt dat het van een man kwam waar je niet per sé naar opkijkt, is het helemaal om te janken.
Het begon met een grapje, zoals het vaak begint als ik de verhalen van andere vrouwen hoor. Een simpel grapje, waarbij je weerstand voelt, maar niet meteen je mond opentrekt. Het is immers maar een grapje?
Het is maar een grapje joh
Het begon met een grapje, zoals het vaak begint als ik de verhalen van andere vrouwen hoor. Een simpel grapje, waarbij je weerstand voelt, maar
niet meteen je mond opentrekt. Het is immers maar een grapje? Doe niet zo flauw, beetje humor joh. En niet vergeten he, de klant is koning. Het is een moeilijk te ontwarren brainfuck, want je voelt aan zoveel kleine dingen dat de grappenmaker niet helemaal zuiver op de graat is. Maar wat hij zegt of doet is ook niet direct zó ernstig dat je direct in actie moet komen. En vanaf dat punt kan het niet anders dan bergafwaarts gaan.
En dat blijkt ook wel uit de reacties die ik ontving naar aanleiding van mijn post op LinkedIn over dit gebeuren. De post is door 2,5 miljoen mensen bekeken, ontving meer dan 35.000 likes, 1800 commentaren en een inbox die overstroomde. Ook al wist ik dat onze ervaring niet uniek is, ik ben geschrokken van de hoeveelheid (en in veel gevallen ook de ernst van de) ervaringen van andere vrouwen. Vrouwen die door een opdrachtgever werden betast in de ligt, hier een klacht over indienden en werden ontslagen ‘vanwege het in diskrediet brengen van een belangrijke opdrachtgever’. Een vrouw die vertelde 30 jaar geleden te zijn verkracht door een collega en op staande voet werd ontslagen ‘wegens het vergiftigen van de bedrijfscultuur.’
Om te huilen. En inmiddels weten we dat Jeroen Rietbergen, Marc Overmars, Ali B en vele anderen zich schuldig hebben gemaakt aan (seksueel) grensoverschrijdend gedrag. En het ergste? Reacties van die mannen als ‘ik wist niet dat dit grensoverschrijdend gedrag was’. ‘We’ zijn zulk gedrag zo normaal gaan vinden, dat mannen niet weten wanneer ze over de grens gaan en vrouwen het niet hardop durven uitspreken. Ik hoop dat de beerput opengaat. Dat een shitload aan kerels hun baan verliezen, op hun bek gaan en zich eens wat respectvoller gaan opstellen. Ik hoop dat vrouwen zich steeds meer gesterkt voelen om direct bij dat eerste grapje van zich af te bijten.
Wij hebben er in ieder geval van geleerd. Onze Rotterdamse tetter gaat direct open de volgende keer. Wil je daarom niet (meer) met ons samenwerken? So fucking be it. We zullen er geen seconde wakker van liggen.
Deze column is gedeeltelijk geplaatst in de Krant van de Aarde op pagina 15 en gedeeld via de The Best Social Media NL.