Meer dan 90% van de jonge moeders tot een jaar of 20 wordt niet gefeliciteerd met haar zwangerschap.
Wat vind jij van tienermoeders? Of wat denk je als een jonge moeder tegenkomt? Ik vroeg dit een poos geleden op Instagram en was niet verrast door de reacties. Iedereen heeft een mening over tienermoeders en eigenlijk is dat zó raar. Vroeger, en dan heb ik het nog maar over tientallen jaren geleden, kregen ladingen jonge vrouwen kinderen en keek niemand daarvan op. Nu is jong een kind krijgen echt ‘not done’ en vinden we daar iets van. Dat is naar, want elke moeder wil graag een blanco pagina om haar moederschap op te bouwen en te versterken en dat is makkelijker met support in plaats van kritiek.
“Als tienermoeder word er van je verwacht de perfecte, liefdevolle en zelfopofferende moeder te zijn, je ligt onder een vergrootglas. Maar als het puntje bij paaltje komt, neemt niemand je serieus, want je bent nog maar een snotneus.”
Elke vrouw die als eerste moeder wordt gaat een bizarre fase in, eentje waarin jij wij wordt en je als mens voorgoed verandert. Als je dan ook nog midden in de pubertijd zit, is die transitie een 2.0-fase. Je moet nog ontdekken wie je bent, waar je een kriebel van in je buik krijgt, wat je in je mars hebt en ondertussen krijg je er een bak verantwoordelijkheden bij. Je zit dan niet te wachten op opmerkingen als ‘Meid, had nog even gewacht’ of ‘Jij hebt duidelijk geen idee wat je je op de hals hebt gehaald’. Alsof een meisje echt jouw oordeel nodig heeft om te beseffen dat haar leven gaat veranderen. Het is zó onaardig en ontmoedigend. Het enige dat je nodig hebt is vertrouwen, steun en een extra knuffel.
Ben je echt zo bang dat ze geen idee heeft hoe ze een tien-minuten-gesprek aan moet gaan over vier jaar?
Als je niks liefs te zeggen hebt...
En als ik daar langer over nadenken, vraag ik me vooral af wáárom mensen zo negatief reageren? Ben je echt bang dat haar baby zal sterven van de honger? Dat ze niet weet hoe ze een tien-minuten-gesprek op school moet voeren? Dat haar hart te klein is om zich te hechten aan haar kind? Dat jij straks die poepluiers-tot-in-de-nek moet verschonen? Het lijkt wel of er bij de mededeling van een tienerzwangerschap een gevoel van superioriteit ontstaat; ‘Wij zijn slim, volwassen en wijs en dat grietje overduidelijk niet. Weet je wat, ik ‘help’ haar een handje door mijn visie met haar te delen.
En daarom staan tienermoeders altijd 2-0 achter. We vinden jonge vrouwen die zwanger worden een beetje dom en dat laten we ze, bewust en onbewust, graag weten. ‘Jij hebt geen idee wat je je op de hals haalt’ is daar een prachtig voorbeeld van. Of vragen ‘Och meisje, heeft niemand jou verteld hoe condooms werken? of: ‘Snap je wel dat je je toekomst weg gooit nu?’ Terwijl opmerkingen als ‘Meid, jij gaat een fantastische moeder worden’ of ‘Liefje, het moederschap is prachtig en slopend tegelijk, het komt wel goed’ echt meer teweeg brengen.
“Als je jezelf wijs vindt, toon dat dan door een tienermoeder je support te geven. Een mening geven kan iedereen, maar oprecht openstaan voor de kracht die zo’n jonge meid ook heeft, dát is pas wijs.”
En ja, we kennen allemaal de welbekende vooroordelen; tienermoeders maken hun opleiding niet af, komen in de bijstand terecht en voeden een kind in armoede op. Weet je hoe dat komt? Omdat we in Nederland alleen studiefinanciering krijgen als we fulltime studeren. En als zelfs jij als volwassen moeder een fulltime baan niet redt, waarom vinden we dan dat een jonge moeder dat wel zou moeten kunnen? Haar rest niets anders dan die uitkering, die overigens net zo duur is als die studiefinanciering. Als wij willen dat jonge moeders hun kansen pakken, moeten we die kansen wel geven.
En dan wil ik het tot slot nog even over tienervaders hebben, je weet wel, de andere betrokken partij waar we vaak amper iets over horen. Het zijn de tienermoeders die we allemaal kennen, omdat het, helaas, veelal de meiden zijn die hun verantwoordelijkheid pakken. We zouden jonge moeders een applaus moeten geven voor hun volwassen keuze, hun doorzettingsvermogen en veelal de onuitputtelijke liefde voor hun kind.
Inmiddels is mijn dochter ouder dan ik was toen ik haar kreeg. Ik zie een krachtige, liefdevolle, slimme en jonge vrouw in wording. Ik weet zeker dat ze het zou redden als jonge moeder en ik was er zelf ontzettend bij gebaat geweest als anderen dat vroeger ook in mij hadden gezien. Daarom wil ik je vragen, als je deze hele blog toch gelezen hebt, om vanaf nu anders te kijken naar tienermoeders. Jouw support en vertrouwen maakt meer verschil dan je denkt, voor de tienermoeder èn haar kind.